ZABIEGI LARYNGOLOGICZNE METODĄ CELON

Operacja likwidująca chrapanie metodą chirurgii radiofalowej met. Celon


Operacja polega na zmniejszeniu objętości, skróceniu i usztywnieniu podniebienia miękkiego w leczeniu chrapania poprzez zastosowanie metody chirurgii radiofalowej (RF). Po podaniu znieczulenia, w tkanki poddane zabiegowi kilkukrotnie wprowadzana jest niewielkich rozmiarów tzw. elektroda bipolarna, Generuje ona fale elektromagnetyczne o częstotliwości radiowej. Pod ich wpływem w obszarze poddawanym zabiegowi dochodzi do przejściowego wzrostu temperatury (zwykle do około 80 stopni Celsjusza). Efektem jest wywołanie koagulacji oraz jałowego stanu zapalnego. Już w trakcie zabiegu dochodzi do pewnego stopnia obkurczenia się tkanek, jednak pełny efekt uzyskiwany jest wtedy, kiedy z czasem dojdzie do wystąpienia, a następnie do zakończenia procesów włóknienia i gojenia tkanek (do około 4 miesięcy). Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja otorynolaryngologiczna.

Po zabiegu pacjent powinien przez 7 dni unikać alkoholu, bardzo gorących napojów, pikantnych i kwaśnych potraw, a także zrezygnować ze spożywania produktów, które mogłyby podrażnić struktury jamy ustnej (np. słone przekąski czy inne pokarmy o dużej twardości). Należy również unikać wysiłku fizycznego, a także wstrzymać się od korzystania z sauny czy z gorących kąpieli. Po zabiegu metodą Celon u pacjentów występować mogą pewne dolegliwości (takie jak ból czy dyskomfort w obrębie obszaru poddawanego zabiegowi), jednak nie utrzymują się one przez dłuższy czas – uznaje się, że ustępują one w ciągu około tygodnia.

Specjalnie utwardzone końcówki aplikatorów umożliwiają łatwiejsze wprowadzenie do tkanek, a ponieważ prąd przepływa tylko pomiędzy biegunami końcówki aplikatora, dokładność koagulacji jest bardzo wysoka.

Konchoplastyka metodą chirurgii radiofalowej met. Celon


Małżowiny nosowe znajdują się na bocznych ścianach jamy nosa. Są trzy rodzaje – dolna, środkowa oraz górna. Ich dysfunkcje mogą objawiać się np. niedrożnością nosa, powracającym katarem, zapaleniem zatok przynosowych, zaburzeniami powonienia. Ponadto mają one wpływ na działanie okolicznych narządów  i mogą powodować także zapalenie trąbek słuchowych, zapalenie gardła i krtani oraz być przyczyną chrapania. Zabieg polega na wprowadzeniu cienkiej jak igła elektrody do radiochirurgii Celon pod powierzchnię błony śluzowej małżowiny nosowej dolnej. Poprzez kilkusekundową koagulację uzyskuje się zmniejszenie przerostu tkanek małżowiny oraz poprawę drożności jam nosa.

Cały zabieg trwa ok. 20 minut, a po krótkiej obserwacji Pacjent może opuścić placówkę.

Podcięcie wędzidełka języka met. Celon


Wędzidełko to rodzaj cienkiej, włóknistej tkanki, która łączy dwa fragmenty ciała, ograniczając w pewnym stopniu ich ruchomość. Wędzidełka znajdujące się w jamie ustnej służą przede wszystkim umożliwieniu ruchu warg czy języka, utrzymaniu odpowiedniego napięcia mięśniowego czy zachowaniu funkcji żucia. Zdarza się jednak, że wędzidełko ma nieprawidłową budowę – wtedy wszystkie te możliwości są ograniczone. Tkanka może być zbyt krótka lub przeciwnie – przerośnięta. Wyróżnia się wędzidełka podjęzykowe, wargowe i policzkowe. W zależności od tego, którego rodzaju wędzidełka dotyczy problem, różne mogą być skutki. Najczęściej problem dotyczy zbyt krótkiej tkanki, która może powodować wady wymowy, problemy ze ssaniem i przeżuwaniem, a także problemy z zaleganiem śliny.

Podcięcie wędzidełka wykonuje się zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych. Zdecydowanie częściej zabieg jest przeprowadza się jednak w wieku dziecięcym – aby uniknąć długotrwałych konsekwencji w postaci np. tworzących się wad zgryzu wynikających z nieprawidłowej budowy wędzidełka. 

Wskazaniem do zabiegu skrócenia wędzidełka mogą być np. problemy ze ssaniem u niemowlaka, a u starszych dzieci – chociażby słyszalne problemy z artykulacją. Zabieg podcięcia wędzidełka jest stosunkowo prosty i trwa bardzo krótko. Wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym. Polega na przecięciu błony w poziomie, by umożliwić tkankom złączonym przez wędzidełko większą ruchomość. Nacięcie jest wykonywane przy użyciu skalpela lub nożyczek chirurgicznych.

Radiokoagulacja naczyń krwionośnych w nosie met. Celon


To krótki zabieg wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Do zabiegu koagulacji naczyń krwionośnych nosa wykorzystuje się specjalny aparat wyposażony w niewielką elektrodę. Koagulacja naczyń krwionośnych nosa jest wykorzystywana do zatrzymania krwawień z nosa.

Bardzo często zabieg koagulacji naczyń krwionośnych nosa wykonuje się u dzieci, które często mają problem z krwawieniami z nosa. Najczęściej problem ten dotyczy dzieci w wieku od 3 do 8 lat, ale zdarza się również u młodzieży w okresie dojrzewania oraz u osób starszych. Lekarz podejmuje decyzję o koagulacji naczyń krwionośnych nosa w oparciu o dokładny wywiad zebrany od pacjenta. 

Przed zabiegiem koagulacji naczyń krwionośnych nosa pacjent powinien poinformować lekarza, jak często zdarza się krwawienie, ile zazwyczaj pacjent traci krwi, czy przyjmuje jakieś leki i czy choruje na jakieś choroby układowe.