Chirurgia ręki: nie ma miejsca na błąd

Według fachowej, medycznej terminologii rękę określa się jako „dystalną część kończyny górnej naczelnych, składającą się z trzech, licząc od  części proksymalnej odcinków: nadgarstek, śródręcze, palce” (A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka. Wyd.XI (VII).T.I. PZWL). Dla wielu spośród nas definicja ta może wydawać się skomplikowana, nieco zawiła. Patrzymy na swoją dłoń (bo tak potocznie ujmuje się rękę) i nie zastanawiamy się nad jej fachowym określeniem, budową i podziałem na różne odcinki. Jest ona dla nas czymś „naturalnym”, stanowi narzędzie potrzebne do wykonywania wielu czynności w przeciągu dnia. Zazwyczaj nie reflektujemy nad jej istotną rolą w naszym życiu, ani nad tym jaką funkcję pełniła w minionych epokach. Dawniej więźniom odcinano kciuk, aby uczynić ich  niezdolnymi do  pracy i służby wojskowej. Indianie nazywają kciuk matką, Somalijczycy – dziadkiem, a Malaje – starszym bratem dla pozostałych palców.

 

Wyjątkowość dłoni podkreślił  nie tylko Michał Anioł w swoim fresku  „ Stworzenie człowieka”, gdzie za sprawą wskazującego palca Bóg tworzy człowieka, ale także min. Adam Mickiewicz pisząc  Można zatracić sprawność oczu, zaniedbując sprawność rąk”, Bolesław Prus:  Kto ma siłę w rękach, ma świat u nóg” , czy Fiodor Dostojewski:  Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach”.

 

Z punktu widzenia chirurga nasza ręka jest nie tylko splotem naczyń krwionośnych, nerwów, mięśni, stawów kości czy ścięgien, które tworzą anatomiczną jedność i funkcjonalność. Dla chirurga ręki, dłoń jest czymś niezwykłym, wyjątkowym, to obiekt badań i obserwacji.

 

Specjalista wie jak istotnym elementem naszego ciała jest ręka więc zawsze stara się pomóc pacjentom by w pełni przywrócić sprawność ich dłoni. Operacje, które wykonuje można określić jako „jubilerskie” bowiem precyzja i perfekcja  z jaką się odbywają łączy w sobie wiedzę z niemalże 15 specjalności lekarskich!  Istnieją wspólne zasady, podejścia i schematy przeprowadzania operacji, ale w przypadku każdego zabiegu kluczową rolę odgrywa indywidualne podejście, wiedza, doświadczenie i umiejętności lekarza.

 

Uwieńczeniem ciężkiej pracy chirurga ręki jest uściśnięcie dłoni swojego pacjenta, odbierane jako zwycięstwo nad chorobą i możliwość dalszego życia poza szpitalem i co ważniejsze, bólem.

 

dr Jarosław Strychar