Próba wysiłkowa jest nieinwazyjnym badaniem diagnostycznym stosowanym w kardiologii do oceny reakcji mięśnia sercowego na wysiłek fizyczny, który przekłada się na większe zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen.
W czasie badania kardiolog ocenia zapis EKG, ciśnienie tętnicze oraz częstość serca. Pacjent wykonuje wysiłek idąc po ruchomej bieżni lub korzystając ze specjalnego roweru (ergometr). Badanie trwa do momentu, gdy pacjent osiągnie maksymalną dla siebie wartość tętna (tętno przyspiesza w czasie wysiłku, orientacyjną górną granicą jest wartość 220) lub gdy wystąpią konkretne objawy.
Próba wysiłkowa jest głównie wykorzystywana do diagnostyki pacjentów podejrzanych o chorobę wieńcową posiadających prawidłowy zapis EKG w spoczynku, do oceny wydolności wysiłkowej u chorych z rozpoznaną choroba wieńcową, po zawale serca oraz po leczeniu reperfuzyjnym. Próbę wykonuje się także w czasie diagnostyki nietypowych bólów w klatce piersiowej oraz u chorych po wszczepieniu stymulatora serca czy w przypadku niektórych wad zastawkowych.