Zaburzenia funkcji narządu ruchu na skutek urazów lub długotrwałego unieruchomienia prowadzą do trudności w poruszaniu się. Jednak najczęstszą przyczyną problemów związanych z ruchem są zmiany zwyrodnieniowe dużych stawów powstałe na skutek przeciążeń jakim podlegały w czasie całego życia, wad wrodzonych np. dysplazji bioder oraz chorób układowych.
Brak prawidłowych nawyków jest dużym problemem w profilaktyce i leczeniu chorób narządu ruchu. Jako społeczeństwo negujemy potrzebę jakiejkolwiek aktywności ruchowej.
W terapii bardzo ważna jest zmiana naszych przyzwyczajeń i nawyków zdrowotnych. Już u dzieci powinniśmy zaszczepić systematyczną potrzebę uprawiania sportu. Nie osiągniemy tego rozmową, ale dawaniem dobrego przykładu, spędzając razem z dziećmi czas grając w piłkę, pływając lub uczestnicząc w wyprawach pieszych lub rowerowych.
Codzienna gimnastyka, konieczna dla utrzymania prawidłowego zakresu ruchu w stawach i napięcia mięśniowego wskazana jest szczególnie w starszym wieku. Właściwy dobór ćwiczeń oraz instruktaż do stosowania ich w domu pacjent może uzyskać w ośrodku rehabilitacyjnym. Okresowe kontrole i modyfikacje leczenia są niezbędne do osiągnięcia pełnego efektu terapeutycznego.
W ograniczeniach ruchu, którym towarzyszy ból powinno się stosować zabiegi fizykoterapeutyczne. Istnieje jednak wiele ograniczeń w doborze właściwych metod leczenia w związku z współistniejącymi chorobami i dlatego należy korzystać z porad profesjonalnych lecznic rehabilitacyjnych.
W leczeniu chorób stawów podajemy również injekcje dostawowe z leków przeciwbólowych oraz sterydów. Miejscowa farmakoterapia zwiększa i przyśpiesza końcowy efekt terapeutyczny.
W przypadku utrzymywania się bólu pomimo leczenia zachowawczego z towarzyszącym ograniczeniem ruchomości w stawie stosuje się leczenie operacyjne polegające na całkowitym zastąpieniu chorego stawu sztucznym implantem . Z tej metody nie mogą jednak skorzystać chorzy z nadmierną otyłością, niewyrównaną cukrzycą oraz ciężką niewydolnością innych narządów lub aktywną infekcją. Alternatywą dla tego typu ograniczeń mogą być komórki macierzyste podawane do stawu. Ta metoda jednak wymaga dalszych badań i nie jest refundowana przez NFZ.
Przed rozpoczęciem leczenia warto zastanowić się nad zmianą stylu życia . Na ruch nigdy nie jest za późno. Aktywność fizyczna poprawia wydolność krążeniowo- oddechową , zmniejsza zapotrzebowanie na leki ,poprawia nastrój poprzez produkcję endorfin zwanych hormonami „szczęścia” oraz uniezależnia nas od pomocy innych osób.