Operacja rekonstrukcyjna palucha koślawego

Opis przeprowadzenia zabiegu

Operację palucha koślawego wykonuje się w polu niedokrwionym uzyskanym przez założenie opaski uciskowej na udo.

Zabieg polega na odsłonięciu pierwszej kości śródstopia oraz stawu śródstopno-palcowego pierwszego i wykonaniu korekcji na tkankach miękkich i kościach.

Wykonanie operacji nie gwarantuje ustąpienia dotychczasowych dolegliwości. Ostateczny efekt po leczeniu jest ściśle powiązany z przestrzeganiem zaleceń lekarskich i wykonaniem pełnego cyklu zabiegów rehabilitacyjnych indywidualnie dostosowanych dla każdego pacjenta.

Działania uboczne i powikłania

Przeprowadzenie każdej interwencji lekarskiej może wiązać się z wystąpieniem skutków ubocznych oraz działań niepożądanych.

Po zabiegu może dojść do wzrostu temperatury ciała, do podwyższenia temperatury operowanego stawu, zaczerwienienia skóry stawu i okolicy ran pooperacyjnej oraz rozejścia / przedłużenia gojenia / rany pooperacyjnej. Występują krwiaki / zasinienia skóry z miejscową bolesnością / w okolicy rany pooperacyjnej. Przez kilka tygodni po operacji występują dolegliwości bólowe najsilniejsze przez 2-3 dni po operacji, oraz po rozpoczęciu rehabilitacji.

Najczęściej spotykanym powikłaniem jest utrzymujący się kilka tygodni obrzęk stawu utrudniający rehabilitację. Kolejnym w częstości występowania jest obrzęk całej kończyny związany z zastojem w krążeniu żylnym oraz limfatycznym z możliwością wystąpienia zapalenia żył z ich zakrzepicą, co wymaga wielotygodniowego leczenia i ogranicza efektywność rehabilitacji. Niekiedy dochodzi do wytworzenia grubej blizny w miejscu wykonanych dostępów chirurgicznych i mogą się pojawiać w tej okolicy dolegliwości bólowe i zaburzenia czucia przeczulicą skóry włącznie. Rzadko w trakcie zabiegu może dojść do niezaplanowanego złamania kości bądź złamania wszczepów. Do bardzo rzadkich powikłań należy uszkodzenie naczyń lub nerwów operowanej kończyny oraz zakażenie rany pooperacyjnej.

Powikłania późne – powstanie zmian bliznowatych w obrębie rany pooperacyjnej z przeczulicą skóry i bólem z towarzyszącym ograniczeniem ruchomości stawu śródstopno-palcowego pierwszego  palucha.  W przypadku operacji wymagających przecięcia kości może dojść do powstania braku zrostu, destabilizacji uzyskanej korekcji i konieczności wykonania kolejnej operacji. Po każdym typie zabiegu rekonstrukcyjnego pojawia się tendencja do nawrotu zniekształcenia. Szybkość narastania zniekształcenia w dużej mierze uzależniona jest od przestrzegania zaleceń lekarskich i rehabilitacyjnych.

Ryzyko wystąpienia powikłań wielokrotnie wzrasta w przypadku wyniszczenia lub otyłości.

Leczenie alternatywne

Farmakoterapia: leki przeciwbólowe i przeciwzapalne podawane w formie ogólnej / tabletki, czopki, iniekcje domięśniowe/ lub miejscowo w postaci maści i żelów z możliwością wspomagania fizykoterapią jonoforeza i jonoforeza oraz iniekcji dostawowych.

Rehabilitacja: ćwiczenia stopy i stawu skokowego, fizykoterapia przeciwbólowa i przeciwzapalna.

Stosowanie wkładek ortopedycznych do obuwia, prostotrzymaczy palucha, butów ortopedycznych.