Jest to nowa metoda leczenia oparta na teorii integracji sensorycznej.
Otaczający nas świat odbieramy za pomocą zmysłów. Jesteśmy świadomi występowania i działania zmysłu smaku, węchu, wzroku oraz słuchu. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że nasz układ nerwowy odbiera i rejestruje informacje płynące z dotyku, ruchu, siły grawitacji oraz pozycji ciała, gdyż odbywa się to w obrębie ośrodkowego układu nerwowego na poziomie podświadomości.
Zmysł dotyku, zmysł przedsionkowy oraz proprioceptywny zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Ich współdziałanie z pozostałymi zmysłami jest niezbędne do prawidłowej interpretacji sytuacji oraz reakcji na bodziec. Ten proces celowej organizacji zmysłów nosi nazwę INTEGRACJI SENSORYCZNEJ.
Czynniki wskazujące na dysfunkcje integracji sensorycznej.
- Nadmierna wrażliwość na bodźce dotykowe, wzrokowe, słuchowe oraz ruch.
- Zbyt mała wrażliwość/reaktywność na stymulację sensoryczną.
- Zbyt wysoki lub niski poziom aktywności ruchowej.
- Trudności z koncentracją, impulsywność.
- Problemy z koordynacją.
- Opóźnienie rozwoju mowy, rozwoju ruchowego oraz trudności w nauce.
- Słaba organizacja zachowania.
- Niskie poczucie własnej wartości.
Do badania większości dzieci wykorzystywane są „Kalifornijskie” Testy Integracji Sensorycznej. Oceniają one funkcjonowanie dziecka w takich sferach jak:
- percepcja wzrokowa
- przetwarzanie wrażeń somatosensorycznych (dotyk i propriocepcja)
- przetwarzanie wrażeń przedsionkowych
- koordynacja oko-ręka
- planowanie ruchu czyli praksja
Bardzo ważne jest uświadomienie przez rodziców, że integracja sensoryczna istnieje i że odgrywa ważną rolę w rozwoju ich dziecka. Następnym krokiem jest dostrzeganie różnorodnych sytuacji, w których dziecko doświadcza zróżnicowanej stymulacji sensorycznej, dzięki którym rodzice mogą tworzyć bogate w bodźce sensoryczne otoczenie wspomagające rozwój.
Kolejnym istotnym faktem jest zrozumienie, iż każde dziecko jest inne, ma indywidualne zainteresowania, potrzeby oraz reakcje. Integracja sensoryczna nie tylko umożliwia nam odpowiednie zareagowanie na odbierane wrażenia sensoryczne, ale również kieruje naszymi reakcjami na otoczenie. Po dokładnej analizie wyników testów i obserwacji oraz informacji uzyskanych od rodziców i innych specjalistów, terapeuta zaproponuje odpowiednią terapię integracji sensorycznej.
Należy pamiętać, że zaburzenia integracji sensorycznej tzw. zaburzenia przetwarzania sensorycznego to nie tylko problem dzieci. Z zaburzeń tych się nie wyrasta. Wiele osób dorosłych w wieku dziecięcym mogło prezentować zachowania charakterystyczne dla dysfunkcji SI, a w życiu dorosłym deficyty te nadal mogą zaburzać funkcjonowanie, relacje z innymi ludźmi oraz powodować trudności w życiu zawodowym.