Koncepcja NDT-Bobath pierwotnie została stworzona z myślą o dzieciach z Mózgowym Prażeniem Dziecięcym, dziś jednak jest z powodzeniem wykorzystywana w wielu innych przypadkach, w których mamy do czynienia z zaburzeniami rozwoju dziecka.
Rozwój dziecka z dysfunkcją ośrodkowego układu nerwowego przebiega inaczej niż rozwój prawidłowy, dlatego założeniem metody NDT Bobath jest pomoc dziecku we wszechstronnym rozwoju, tak aby mogło wykorzystać swoje możliwości ruchowe w stopniu najwyższym i uzyskać niezależność funkcjonalną. Doświadczenia czuciowo-ruchowe dziecka z zaburzeniami układu nerwowego są odmienne, co wywołuje nieprawidłowe odczuwanie własnego ciała oraz nieprawidłowe ruchy.
Główne zasady usprawniania według koncepcji NDT-Bobath obejmują:
- wpływanie na napięcie mięśni już od pierwszych miesięcy życia,
- hamowanie nieprawidłowych odruchów,
- wyzwalanie ruchów w formie najbardziej jak to jest tylko możliwe zbliżonej do prawidłowych,
- wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych.
Terapeuta ćwiczy całe ciało dziecka, a nie porusza wybranymi kończynami. Dzięki temu dostarcza odpowiednich doznań czuciowych i ruchowych, a dziecko jest dynamicznie aktywizowane. Pomoc przy wykonywaniu ruchu powinna być taka, aby zapewniała maksymalny i aktywny udział dziecka, a jednocześnie nie wywoływała nieprawidłowych odpowiedzi wynikających ze zbyt dużego wysiłku czy stresu.
Usprawnianie według koncepcji NDT-Bobath jest szczególnie przydatne w leczeniu niemowląt i małych dzieci. Prawidłowo wykonywane przez opiekunów zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie dziecka, czy zabawa z nim są odpowiednimi momentami do utrwalania ruchów ćwiczonych przez fizjoterapeutę. Za szkolenie rodziców odpowiedzialny jest lekarz prowadzący i fizjoterapeuta.