Opis przeprowadzenia zabiegu
Artroskopię stawu skokowego wykonuje się w polu niedokrwionym uzyskanym przez założenie opaski uciskowej na udo.
Zabieg polega na wprowadzeniu do stawu kamery i narzędzi chirurgicznych z niewielkich ran skórnych ok 0.5 cm dł. Najczęściej wykonuje się dwa do trzech dostępów do stawu. W trakcie artroskopii staw wypełniany jest sterylnym płynem pod zwiększonym ciśnieniem.
W trakcie operacji może zaistnieć konieczność rozszerzenia zakresu zabiegu i wykonania szerokiego dostępu skórnego do uwidocznienia całego stawu.
Przebieg zabiegu obserwujemy na monitorze, lekarz operujący może na bieżąco tłumaczyć pacjentowi etapy operacji.
Wykonanie operacji nie gwarantuje ustąpienia dotychczasowych dolegliwości. Ostateczny efekt po leczeniu jest ściśle powiązany z przestrzeganiem zaleceń lekarskich i wykonaniem pełnego cyklu zabiegów rehabilitacyjnych indywidualnie dostosowanych dla każdego pacjenta.
Działania uboczne i powikłania
Przeprowadzenie każdej interwencji lekarskiej może wiązać się z wystąpieniem skutków ubocznych oraz działań niepożądanych.
Po zabiegu może dojść do wzrostu temperatury ciała, do podwyższenia temperatury operowanego stawu skokowego, zaczerwienienia skóry stawu i okolicy ran pooperacyjnych oraz rozejścia / przedłużenia gojenia / rany pooperacyjnej.
Najczęściej spotykanym powikłaniem jest utrzymujący się kilka tygodni (czasem nawet do sześciu) obrzęk stawu utrudniający rehabilitację. Kolejnym w częstości występowania jest obrzęk całej kończyny związany z zastojem w krążeniu żylnym oraz limfatycznym z możliwością wystąpienia zapalenia żył z ich zakrzepicą, co wymaga wielotygodniowego leczenia i ogranicza efektywność rehabilitacji. Niekiedy dochodzi do wytworzenia grubej blizny w miejscu wykonanych dostępów chirurgicznych i mogą się pojawiać w tej okolicy dolegliwości bólowe i zaburzenia czucia. Rzadko w trakcie zabiegu może dojść do złamania kości tworzących staw skokowy. Do bardzo rzadkich powikłań należy uszkodzenie naczyń lub nerwów operowanej kończyny oraz zakażenie stawu. Ryzyko wystąpienia powikłań wielokrotnie wzrasta w przypadku pacjentów wyniszczonych lub otyłych.
Powikłania późne – zwłóknienie błony maziowej z ograniczeniem ruchomości i bólem stawu. Narastanie zmian zwyrodnieniowych stawu związanych z chorobą pierwotną będącą przyczyną wykonanej operacji.
Leczenie alternatywne
Farmakoterapia: leki przeciwbólowe i przeciwzapalne podawane w formie ogólnej / tabletki, czopki, iniekcje domięśniowe/ lub miejscowo w postaci maści i żelów z możliwością wspomagania fizykoterapią jonoforeza i jonoforeza oraz iniekcji dostawowych.
Rehabilitacja medyczna: kinezyterapia, fizykoterapia przeciwbólowa i przeciwzapalna.
Stosowanie stabilizatorów stawu skokowego.